Salon w starodawnym stylu Empire

Któż z nas nie marzy, by chociaż na chwilę przenieść się w zamierzchłe czasy. Poczuć wilgotne mury zamku zadziwiającego  swoją przestrzenią, ogrzać się w cieple kominka, bawiącego się płomykami

Foto pochodzi ze strony : http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Zimmerbild_83.jpg

Niestety, pomimo daleko rozwiniętej techniki wehikułu czasu jeszcze nie wynaleziono. Aranżacje wnętrz w stylu minionych epok częściowo zrekompensują te marzenia.  Projektując mieszkanie  w dawnym stylu należy być bardzo konsekwentnym w odwzorowaniu wystroju.

Od wieków najbardziej reprezentacyjnym pomieszczeniem w domu, był salon. Kwitło tu życie kulturalne i towarzyskie dworu. To tu przyjmowano gości. Spotykano się w nim, aby muzykować lub czytać na głos poezję. W salonach grywało się w karty, szachy i  kości . Tutaj odbywały się ważne uroczystości. Zdarzało się nawet, że odprawiano tutaj śluby.

Bogactwo i przepych salonu nadawały prestiż całemu dworowi. Nie oszczędzano na wystroju tego wnętrza. Jego umeblowanie było najefektowniejsze.

W salonie znajdowały się  kosztowne komody, kanapy, fotele, sofy, stoły z krzesłami. W witrynach lub serwantkach prezentowano porcelanę, rodowe srebra, szkło i różne okazy motyli, muszli i kamieni. Salony ozdabiały obrazy sławnych artystów, pozłacane lustra, mosiężne świeczniki, a także przepiekne makaty i kilimy.

Na podłogach kładziono marmury, piękne parkiety i bogato tkane dywany.

W najzamożniejszych domach znajdował się fortepian. W tych troszkę mniej bogatychh pianino.

Kominki dawały ciepło, ale też służyły do zaprezentowania majętność właścicieli.  Nie żałowano pieniędzy na wystrój tego wnętrza.

Warto zapoznać się ze stylami w jakich aranżowano salony, by lepiej je odwzorować.

Konsekwencja odwzorowania stylu, detali, kolorystyki stanowi klucz do sukcesu.

Empire

Kierunek ten ukształtował się  się we Francji w latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku. Naśladował on rzymskie, greckie i egipskie motywy architektoniczne. Cechowała go symetria i nadmierna dekoracyjność w zestawieniu z surowością formy architektonicznej. Charakterystyczne dla tego modnego w całej Europie stylu były luksusowe draperie z jaskrawego jedwabiu.

Dość masywne meble o prostych kształtach były bogato zdobione  złoceniami.

We Francji podobnie jak i w Anglii, był to okres klasycyzmu, niemniej jednak styl empire podlegał też innym silnym wpływom. Na elementy antyczne nakładały się motywy wysławiającą militarną potęgę Napoleona. Po jego kampaniach w Egipcie modne stały sie motywy egipskie. W dekoracjach pojawiły się sfinksy, skrzydlate lwy, greckie kariatydy ( podpory architektoniczne), łabędź oraz cesarski orzeł. Inne jeszcze ozdoby to: gwiazdy, palmety, kwiat lotosu, medaliony oraz ”napoleońska pszczoła”.
 
Ściany

Ściany zawieszony były prawie całkowicie. Znajdowały się na nich zarówno obrazy jak i trofea. Zapełniony był  każdy wolny jej kawałek. Na początku panowała moda na lekkie zestawienia barw o ciepłych, słonecznych odcieniach. Jednak szybko zmieniły się trendy i we wnętrzach pojawiły się
wyraziste, krzykliwe kolory. Zapanowała moda na podział ściany na: lamperie, cześć środkową i fryz. W latach sześćdziesiątych popularne stały się tapety w kolorze białym i złotym.

Okna

Ciężkie zasłony chroniły dywany i tapicerkę przed płowieniem. Na początku modne były lambrekiny drapowane. Później popularnością cieszyła się płaska odmiana lambrekinu o modelowanych kształcie i wydłużonych, opadających częściowo na zasłony końcach. Zasłony często wieszano na ciężkich mosiężnych karniszach. Okna zdobiono bogatymi draperiami. Najczęściej wieszano w nich koronkowe firanki lub rolety. Pomieszczenia przez to były ciemnie nawet za dnia.
  
 Meble

Królowały  krzesła o dwu lub więcej szczeblinach w oparciu. Miewały zdobienia w kształcie liny. Te „trafalgarskie” krzesła miały być hołdem dla Nelsona. Podobnie jak we Francji, szczytem mody były motywy egipskie, zainspirowane egipską kampanią Napoleona. Wpływ ten widoczny był się w konstrukcji stołów, które wspierały się na nogach w kształcie uskrzydlonych lwów i sfinksów oraz w motywach takich jak palmety, lwie maski i łapy, skarabeusze, obeliski, a nawet krokodyle.

Stolik przed kanapę był przeznaczony na przybory do szycia, książki, zastawę do herbaty,  itd. Podobnie jak stół typu Pembroke miał opuszczane klapy, ale był większy, a klapy znajdowały się przy krótszych bokach. Powodzeniem cieszyły się  tzw. quartetto tables Sheratona, a także stoliki o podwójnej funkcji służące do gier i pracy. Popularne były też stoliki nocne.

Kredensy ciągle były na czasie. Nowością była szyfoniera używana czasem zamiast kredensu. Była to szafka na nóżkach z półką lub pólkami zakrytymi parą drzwiczek. Te ostatnie mogły być wykonane z litego drewna lub mieć część środkową wypełnioną siatka z mosiężnego drutu.

Oświetlenie

Popularne były woskowe świece i bardzo modne były gerydony. Istotny wpływ na życie codzienne wywarły nowe modele lamp olejnych.

Akcesoria

Podstawki na rośliny doniczkowe były dekorowane motywami roślinnymi.
Nad kominkami zamiast obrazów umieszczano raczej prostokątne lustra. W trendach były także okrągłe lustra zwieńczone orłem.

 Projektant wnętrz  - Vena - Urszula Tomaszewska

  Nasze strony www:

Blogi związane z aranżacją wnętrz:

 oraz mój blog prywatny


  • moje rysowanie - na to niestety zawsze brakuje mi czasu  +lublin 

Jestem również ekspertem w portalu www.we-dwoje.pl w dziale " Dom - porady projektanta wnętrz
Zapraszam do zadawania na nim pytań zwiazanych z aranżacją  wnętrz.